God Is Bigger

¿Eres el primer hombre que nació?
¿O fuiste traído antes que las colinas? - Trabajo 15: 7

Bien, recuerde que cada uno de los amigos de Job tiene un turno para hablar y aconsejar a Job sobre la razón de su sufrimiento actual. En el capítulo 15, comenzamos la segunda ronda con cada uno de los tres amigos. Así que ahora volvemos al primero de los amigos de Job, Elifaz. Elifaz todavía está convencido de que Job es culpable de pecado, que es la razón exclusiva de su sufrimiento actual. Pero ahora, lo mejorará proponiendo que la afirmación de Job de sufrir como justo es absurda. Afirma que esto sería como compararse a sí mismo con el estado sin pecado de Adán antes de la caída.

Así que aquí hay una pequeña advertencia histórica para ti hoy.

Basándonos en toda la evidencia interna que se encuentra en el libro de Job, podemos concluir que Job es uno de los primeros libros de toda la Biblia. Los teólogos creen, con alta probabilidad, que Moisés escribió el libro. Probablemente lo escribió antes de escribir los primeros cinco libros de la Biblia, lo que comúnmente llamamos el Pentateuco (es decir, Génesis, Éxodo, Levítico, Números y Deuteronomio).

Pero lo que es especialmente interesante es que Job y Moisés vivieron después del diluvio. Y esto es importante porque el diluvio fue el castigo de Dios por la desobediencia perpetua de la humanidad. Lo que una vez fue bueno en el huerto se entregó al aumento del pecado y el egoísmo. Por tanto, Dios destruyó la vida en la tierra porque estaba afligido. Hizo al hombre y vio que las intenciones del corazón del hombre no eran más que maldades. Pero recuerde, Dios salvó a algunas personas: Noé y su familia. Luego, de la familia de Noé, se originó una nueva genealogía, y Job fue uno de esos descendientes. También Elifaz, Bildad y Zofar. Asumiría que el diluvio y la caída de Adán en el jardín estaban en sus mentes mientras contemplaban la razón del sufrimiento de Job. Y al final, han llegado a la conclusión de que existe una relación de causa y efecto entre la desobediencia y el castigo de Dios, así como la obediencia y la bendición de Dios. Sería fácil concluir esto si asume que la justicia de Noé lo salvó. Pero la justicia de Noé no salvó a Noé ni a su familia. Fue el favor de Dios, y este favor fue evidenciado por la fe de Noé. Para una prueba de esto, consulte Génesis 6: 8 y Hebreos 11: 7. Nota: Noé era un pecador, como nosotros. No había nada justo que pudiera hacer para ser salvo. Fue simplemente el favor de Dios lo que lo salvó. Dios estaba a punto de destruir a toda la humanidad porque toda la humanidad lo afligía.

Me pregunto si algunos de los conceptos erróneos teológicos erróneos de Elifaz provienen de establecer esta conexión errónea. Ahora no lo sé con certeza, pero estos tres hombres definitivamente recogieron su razonamiento corrupto en alguna parte. Y están usando eventos históricos como evidencia de su posición. Elifaz lo hace aquí, regresando a Adán en el jardín antes de la caída. A esto se le llama razonamiento deductivo. El razonamiento deductivo es donde desarrollamos una hipótesis y buscamos evidencia para probar el punto. Pero su razonamiento les ha llevado a desviar la verdad en la dirección que les conviene. ¿Y por qué hacen esto? Porque todos queremos creer que si haces lo correcto y recto, recibirás una bendición. Todos queremos creer que si atendemos nuestros matrimonios con rectitud, criamos a nuestros hijos para honrar a Dios, trabajamos éticamente de una manera que agrada al Señor y amamos a nuestro prójimo, todo saldrá bien para nosotros y Dios nos bendecirá. Pero ese no es el caso. Sabes que ese no es el caso. Y lo que aprendemos de estos tres hombres aquí es que cuando nuestro razonamiento es corrompido por tendencias egoístas, encontraremos formas de moldear a Dios según nuestros puntos de vista y nuestros caminos.

Dejados a nosotros mismos, tendemos inmediatamente a reducir a Dios a términos manejables. - AW Tozer.

Y su punto es que cuando nos dejamos a nosotros mismos, usando el razonamiento deductivo, encontraremos formas de hacer a Dios más pequeño y más grande a nosotros. Y esto es lo que está haciendo Elifaz. Y está usando eventos bíblicos para probar su hipótesis egoísta.

Pero aquí tienes una pregunta hoy. ¿En qué parte de tu mente intentas que Dios se comporte de una manera que se ajuste a lo que esperas que haga, para que sea quien esperas que sea? Todos hacemos esto de una forma u otra. Hacemos esto en nuestros matrimonios cuando esperamos que nuestros cónyuges sientan, piensen y actúen de cierta manera y le pidan a Dios que lo haga por nosotros. Hacemos lo mismo con nuestros hijos y esperamos que Dios los ayude a salir de la forma en que queremos que salgan e incluso orar para que Dios haga esto por nosotros. ¿Hacemos esto con nuestros sueños y carreras, con la esperanza de que Dios nos indique una dirección específica o nos ayude a lograr algo que hemos concebido en nuestras mentes?

Pero como sea que lo hagas, simplemente deja de hacerlo. Deja que Dios sea Dios. Deja que sea aún más grande de lo que quieres que se comporte y de lo que esperas que haga. Pero llévale tus peticiones sin expectativas. Y luego, cuando responda, acéptelo. Y no intente hacer una conexión con algo que hizo solo para robarle la gloria a algo grande que Dios ha hecho.

Êtes-vous le premier homme qui est né?
Ou avez-vous été amené devant les collines ? — Job 15:7

D'accord, rappelez-vous que chacun des amis de Job a un tour pour parler et conseiller Job sur la raison de sa souffrance actuelle. Au chapitre 15, nous commençons le deuxième tour avec chacun des trois amis. Nous revenons donc maintenant au premier des amis de Job, Eliphaz. Eliphaz est toujours convaincu que Job est coupable de péché, qui est la raison exclusive de sa souffrance actuelle. Mais maintenant, il va le noter en proposant que l'affirmation de Job selon laquelle la souffrance est juste est absurde. Il prétend que ce serait comme se comparer à l'état sans péché d'Adam avant la chute.

Voici donc une petite mise en garde historique pour vous aujourd'hui.

Sur la base de toutes les preuves internes trouvées dans le livre de Job, nous pouvons conclure que Job est l'un des premiers livres de toute la Bible. Les théologiens croient, avec une forte probabilité, que Moïse a écrit le livre. Il l'a probablement écrit avant d'écrire les cinq premiers livres de la Bible - ce que nous appelons communément le Pentateuque (c'est-à-dire la Genèse, l'Exode, le Lévitique, les Nombres et le Deutéronome).

Mais ce qui est particulièrement intéressant, c'est que Job et Moïse ont vécu après le déluge. Et ceci est important parce que le déluge était la punition de Dieu pour la désobéissance perpétuelle de l'humanité. Ce qui était autrefois bon dans le jardin a été abandonné à l'augmentation du péché et de l'égoïsme. Par conséquent, Dieu a détruit la vie sur la terre parce qu'il était attristé. Il créa l'homme et vit que les intentions du cœur de l'homme n'étaient que mauvaises. Mais rappelez-vous, Dieu a sauvé quelques personnes – Noé et sa famille. Puis de la famille de Noé, une nouvelle généalogie est née, et Job était l'un de ces descendants. Il en était de même pour Eliphaz, Bildad et Zophar. Je supposerais que le déluge et la chute d'Adam dans le Jardin étaient dans leurs esprits alors qu'ils réfléchissaient à la raison de la souffrance de Job. Et à la fin, ils ont conclu qu'il existe une relation de cause à effet entre la désobéissance et la punition de Dieu, ainsi que l'obéissance et la bénédiction de Dieu. Il serait facile de conclure ceci si vous supposez que la justice de Noé l'a sauvé. Mais la justice de Noé n'a pas sauvé Noé et sa famille. C'était la faveur de Dieu, et cette faveur était attestée par la foi de Noé. Pour en avoir la preuve, reportez-vous à Genèse 6 :8 et Hébreux 11 :7. Remarque : Noé était un pécheur, tout comme nous. Il n'y avait rien de juste qu'il puisse faire pour être sauvé. C'est simplement la faveur de Dieu qui l'a sauvé. Dieu était sur le point de détruire toute l'humanité parce que toute l'humanité l'a attristé.

Je me demande si certaines des idées fausses théologiques d'Eliphaz sont venues de cette mauvaise connexion. Maintenant, je n'en suis pas sûr, mais ces trois hommes ont définitivement repris leur raisonnement corrompu quelque part. Et ils utilisent des événements historiques comme preuves de leur position. Eliphaz le fait ici, revenant à Adam dans le jardin avant la chute. C'est ce qu'on appelle le raisonnement déductif. Le raisonnement déductif est l'endroit où nous développons une hypothèse et recherchons des preuves pour prouver le point. Mais leur raisonnement les a amenés à plier la vérité dans une direction qui leur convient. Et pourquoi font-ils ça ? Parce que nous voulons tous croire que si vous faites ce qui est juste et juste, vous recevrez une bénédiction. Nous voulons tous croire que si nous assistons à nos mariages avec droiture, élevons nos enfants pour honorer Dieu, travaillons de manière éthique d'une manière qui plaît au Seigneur et aimons nos voisins, que tout ira bien pour nous et que Dieu nous bénira. Mais ce n'est pas le cas. Tu sais que ce n'est pas le cas. Et ce que nous apprenons de ces trois hommes ici, c'est que lorsque notre raisonnement est corrompu par des tendances égoïstes, nous trouverons des moyens de modeler Dieu selon nos vues et nos voies.

Laissés à nous-mêmes, nous avons tendance à réduire immédiatement Dieu à des termes gérables. - AW Tozer.

Et son point est que lorsque laissés à nous-mêmes, en utilisant un raisonnement déductif, nous trouverons des moyens de rendre Dieu plus petit et nous plus grands. Et c'est ce que fait Eliphaz. Et il utilise des événements bibliques pour prouver son hypothèse égoïste.

Mais voici une question pour vous aujourd'hui. Où dans votre esprit essayez-vous de faire en sorte que Dieu se comporte d'une manière qui corresponde à ce que vous espérez qu'il fera, afin qu'il soit celui que vous espérez qu'il soit ? Nous le faisons tous d'une manière ou d'une autre. Nous le faisons dans nos mariages lorsque nous espérons que nos conjoints ressentiront, penseront et agiront d'une certaine manière et demanderons à Dieu de le faire pour nous. Nous faisons la même chose avec nos enfants et espérons que Dieu les aidera à tourner comme nous voulons qu'ils tournent et prions même que Dieu le fasse pour nous. Nous le faisons avec nos rêves et nos carrières, en espérant que Dieu nous indiquera une direction spécifique ou nous aidera à réaliser quelque chose que nous avons conçu dans nos esprits ?

Mais quoi que vous fassiez, arrêtez de le faire. Que Dieu soit Dieu. Laissez-le être encore plus grand que la façon dont vous voulez qu'il se comporte et ce que vous espérez qu'il fera. Mais apportez-lui vos demandes sans attente. Et puis quand il répond, acceptez-le. Et n'essayez pas de faire un lien avec quelque chose que vous n'avez fait que pour voler la gloire de quelque chose de grand que Dieu a fait.

Is jy die eerste man wat gebore is?
Of is u voor die heuwels gebring? - Job 15: 7

Ok, onthou dat elkeen van Job se vriende 'n spreekbeurt kry en Job raad gee oor die rede vir sy huidige lyding. In hoofstuk 15 begin ons rondte twee met elk van die drie vriende. Ons is dus terug by die eerste van Job se vriende, Elifas. Elifas is steeds oortuig dat Job skuldig is aan sonde, wat die uitsluitlike rede vir sy huidige lyding is. Maar nou sal hy dit opmerk deur voor te stel dat Job se aanspraak dat hy as regverdig ly, belaglik is. Hy beweer dat dit sou wees soos om homself te vergelyk met die sondelose toestand van Adam voor die sondeval.

Hier is dus 'n bietjie historiese voorbehoud vir u vandag.

Op grond van al die interne bewyse wat in die boek Job gevind word, kan ons aflei dat Job een van die vroegste boeke in die hele Bybel is. Teoloë glo, met groot waarskynlikheid, dat Moses die boek geskryf het. Hy het dit waarskynlik geskryf voordat hy die eerste vyf boeke van die Bybel geskryf het - wat ons gewoonlik die Pentateug noem (dws Genesis, Eksodus, Levitikus, Numeri en Deuteronomium).

Maar wat veral interessant is, is dat Job en Moses na die sondvloed geleef het. En dit is belangrik omdat die vloed God se straf was vir die ewige ongehoorsaamheid van die mensdom. Dit wat eens goed in die tuin was, is oorgegee aan toenemende sonde en selfsug. Daarom het God die lewe op die aarde vernietig omdat hy bedroef was. Hy het die mens gemaak en gesien dat die bedoelings van die mens se hart niks anders as sleg is nie. Maar onthou, God het 'n paar mense gered - Noag en sy gesin. Van Noag se familie het 'n nuwe geslagsregister ontstaan, en Job was een van die afstammelinge. So ook Elifas, Bildad en Sofar. Ek sou aanneem dat die vloed en Adam se val in die tuin in hul gedagtes was terwyl hulle die rede vir Job se lyding oorweeg het. Uiteindelik het hulle tot die gevolgtrekking gekom dat daar 'n oorsaak-gevolg verband is tussen ongehoorsaamheid en God se straf, asook gehoorsaamheid en God se seën. Dit sou maklik wees om dit af te sluit as jy aanneem dat Noag se geregtigheid hom gered het. Maar Noag se geregtigheid het Noag en sy gesin nie gered nie. Dit was God se guns, en dit word bewys deur Noag se geloof. Raadpleeg Genesis 6: 8 en Hebreërs 11: 7 as bewys hiervan. Let op: Noag was 'n sondaar, net soos ons. Hy kon niks regverdiges doen om gered te word nie. Dit was bloot God se guns wat hom gered het. God was op die punt om die hele mensdom te vernietig omdat die hele mensdom hom bedroef het.

Ek wonder of sommige van die verkeerde teologiese wanopvattings van Eliphaz die gevolg is van hierdie verkeerde verband. Nou weet ek nie seker nie, maar hierdie drie mans het beslis hul korrupte redenasie êrens opgetel. En hulle gebruik historiese gebeure as bewys vir hul posisie. Elifaz doen dit hier en reik terug na Adam in die tuin voor die herfs. Dit word deduktiewe redenering genoem. Deduktiewe redenasie is waar ons 'n hipotese ontwikkel en na bewyse soek om die punt te bewys. Maar hulle redenasies het daartoe gelei dat hulle die waarheid in 'n rigting buig wat hulle pas. En waarom doen hulle dit? Omdat ons almal wil glo dat as u doen wat reg en regverdig is, u 'n seën sal ontvang. Ons wil almal glo dat as ons ons huwelike regverdig behandel, ons kinders grootmaak om God te eer, eties werk op 'n manier wat die Here behaag en ons naaste liefhet, dat alles vir ons sal regkom en dat God ons sal seën Maar dit is nie die geval nie. U weet dat dit nie die geval is nie. En wat ons hier van hierdie drie mans leer, is dat wanneer ons redenasies deur selfsugtige neigings bederf word, ons maniere sal vind om God aan ons sienings en weë te vorm.

As ons aan onsself oorgelaat word, is ons geneig om God dadelik te hanteer. - AW Tozer.

En sy punt is dat wanneer ons aan onsself oorgelaat word, met behulp van deduktiewe redenasies, maniere sal vind om God kleiner te maak en ons groter. En dit is wat Elifas doen. En hy gebruik Bybelse gebeure om sy selfsugtige hipotese te bewys.

Maar hier is vandag 'n vraag aan u. Waar probeer u om God in u gedagtes te laat optree op 'n manier wat pas by wat u hoop dat hy sal doen, sodat hy sal wees wie u hoop om te wees? Ons doen dit almal op die een of ander manier. Ons doen dit in ons huwelike as ons hoop dat ons huweliksmaats op 'n sekere manier sal voel, dink en optree en God vra om dit vir ons te doen. Ons doen dieselfde met ons kinders en hoop dat God hulle sal help om uit te kom soos ons wil hê hulle moet uitdraai en selfs bid dat God dit vir ons sal doen. Ons doen dit met ons drome en loopbane, in die hoop dat God ons 'n spesifieke rigting sal wys of ons sal help om iets te bereik wat ons in ons gedagtes bedink het?

Maar hoe u dit ook al doen, hou op om dit te doen. Laat God God wees. Laat hom selfs groter wees as wat u wil hê hy moet optree en wat u hoop hy sal doen. Maar bring u versoeke sonder verwagtinge na hom. En dan, as hy antwoord, dit aanvaar. En moenie probeer om 'n verbinding te maak met iets wat u gedoen het net om glorie te beroof van iets wat God gedoen het nie.

Ben jij de eerste man die geboren is?
Of ben je voor de heuvels voortgebracht? — Job 15:7

Oké, onthoud dat elk van Jobs vrienden aan de beurt is om te spreken en Job te adviseren over de reden van zijn huidige lijden. In hoofdstuk 15 beginnen we ronde twee met elk van de drie vrienden. Dus nu zijn we terug bij de eerste van Jobs vrienden, Eliphaz. Elifaz is er nog steeds van overtuigd dat Job schuldig is aan zonde, wat de enige reden is voor zijn huidige lijden. Maar nu zal hij het verbeteren door te stellen dat Jobs bewering dat hij rechtschapen is, belachelijk is. Hij beweert dat dit hetzelfde zou zijn als zichzelf vergelijken met de zondeloze toestand van Adam voor de zondeval.

Dus hier is een klein historisch voorbehoud voor u vandaag.

Op basis van al het interne bewijs dat in het boek Job wordt gevonden, kunnen we concluderen dat Job een van de vroegste boeken in de hele Bijbel is. Theologen geloven, met grote waarschijnlijkheid, dat Mozes het boek heeft geschreven. Hij schreef het waarschijnlijk voordat hij de eerste vijf boeken van de Bijbel schreef - wat we gewoonlijk de Pentateuch noemen (d.w.z. Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium).

Maar wat vooral interessant is, is dat Job en Mozes na de zondvloed leefden. En dit is belangrijk omdat de zondvloed Gods straf was voor de voortdurende ongehoorzaamheid van de mensheid. Wat ooit goed was in de tuin, werd overgegeven aan toenemende zonde en egoïsme. Daarom vernietigde God het leven op aarde omdat hij bedroefd was. Hij maakte de mens en zag dat de bedoelingen van het hart van de mens niets anders waren dan slecht. Maar onthoud dat God een paar mensen heeft gered - Noach en zijn familie. Toen ontstond er uit Noachs familie een nieuwe genealogie, en Job was een van die nakomelingen. Zo ook Elifaz, Bildad en Zofar. Ik zou aannemen dat de zondvloed en de val van Adam in de Hof in hun gedachten waren terwijl ze de reden voor Jobs lijden overdachten. En uiteindelijk hebben ze geconcludeerd dat er een oorzaak-en-gevolg relatie is tussen ongehoorzaamheid en Gods straf, evenals gehoorzaamheid en Gods zegen. Het zou gemakkelijk zijn om dit te concluderen als je aanneemt dat Noachs gerechtigheid hem heeft gered. Maar Noachs gerechtigheid redde Noach en zijn gezin niet. Het was Gods gunst, en deze gunst werd bewezen door Noachs geloof. Voor het bewijs hiervan verwijzen we naar Genesis 6:8 en Hebreeën 11:7. Opmerking: Noach was een zondaar, net als wij. Er was niets rechtvaardigs dat hij kon doen om gered te worden. Het was gewoon Gods gunst die hem redde. God stond op het punt de hele mensheid te vernietigen omdat de hele mensheid hem bedroefde.

Ik vraag me af of sommige van Eliphaz' verkeerde theologische misvattingen voortkwamen uit het trekken van dit verkeerde verband. Nu weet ik het niet zeker, maar deze drie mannen hebben hun corrupte redenering zeker ergens opgepikt. En ze gebruiken historische gebeurtenissen als bewijs voor hun standpunt. Eliphaz doet dat hier en reikt terug naar Adam in de tuin voor de herfst. Dit wordt deductief redeneren genoemd. Bij deductief redeneren ontwikkelen we een hypothese en zoeken we naar bewijs om het punt te bewijzen. Maar hun redenering heeft ertoe geleid dat ze de waarheid verbuigen in een richting die bij hen past. En waarom doen ze dit? Omdat we allemaal willen geloven dat als je doet wat goed en rechtvaardig is, je een zegen zult ontvangen. We willen allemaal geloven dat als we onze huwelijken op een rechtvaardige manier verzorgen, onze kinderen opvoeden om God te eren, ethisch werken op een manier die de Heer behaagt en onze naasten liefhebben, alles voor ons goed zal komen en God ons zal zegenen. Maar dat is niet het geval. Je weet dat dat niet het geval is. En wat we hier van deze drie mannen leren, is dat wanneer onze redenering wordt verdorven door zelfzuchtige neigingen, we manieren zullen vinden om God naar onze opvattingen en onze wegen te vormen.

Aan onszelf overgelaten, hebben we de neiging om God onmiddellijk terug te brengen tot hanteerbare termen. — AW Tozer.

En zijn punt is dat wanneer we aan onszelf worden overgelaten, met behulp van deductieve redenering, we manieren zullen vinden om God kleiner en ons groter te maken. En dit is wat Eliphaz doet. En hij gebruikt bijbelse gebeurtenissen om zijn egoïstische hypothese te bewijzen.

Maar hier is een vraag voor jou vandaag. Waar in je geest probeer je God ertoe te brengen zich te gedragen op een manier die past bij wat je hoopt dat hij zal doen, zodat hij zal zijn wie je hoopt dat hij zal zijn? We doen dit allemaal op de een of andere manier. We doen dit in ons huwelijk als we hopen dat onze echtgenoten op een bepaalde manier zullen voelen, denken en handelen en God vragen dit voor ons te doen. We doen hetzelfde met onze kinderen en hopen dat God hen zal helpen om te worden zoals wij willen dat ze zullen worden en zelfs bidden dat God dit voor ons zal doen. We doen dit met onze dromen en carrières, in de hoop dat God ons een specifieke richting zal wijzen of ons zal helpen iets te bereiken dat we in onze gedachten hebben bedacht?

Maar hoe je het ook doet, stop er gewoon mee. Laat God God zijn. Laat hem zelfs groter zijn dan hoe je wilt dat hij zich gedraagt ​​en wat je hoopt dat hij zal doen. Maar breng uw verzoeken zonder verwachtingen naar hem toe. En als hij antwoordt, accepteer het dan. En probeer geen verband te leggen met iets dat je alleen hebt gedaan om glorie te beroven van iets dat grote God heeft gedaan.

你是第一个出生的人吗？
还是你被带到山前？ — 约伯记 15:7

好吧，请记住，约伯的每个朋友都可以轮到他说话，并就他目前受苦的原因提出建议。在第 15 章中，我们从三个朋友中的每一个开始第二轮。所以现在我们回到约伯的第一个朋友以利法。以利法仍然相信约伯有罪，这是他目前受苦的唯一原因。但是现在，他将提出约伯声称受苦是正义的说法是荒谬的，以此来弥补这一点。他声称这就像将自己与堕落前无罪的亚当进行比较。

所以今天这里有一个小历史警告给你。

根据约伯记中发现的所有内在证据，我们可以得出结论，约伯记是整本圣经中最早的书卷之一。神学家相信这本书很有可能是摩西写的。他可能在写圣经的前五卷书——我们通常所说的摩西五经（即创世记、出埃及记、利未记、民数记和申命记）之前写了它。

但特别有趣的是，约伯和摩西生活在洪水之后。这很重要，因为洪水是上帝对人类永久不顺服的惩罚。曾经在花园里的美好事物被用来增加罪恶和自私。因此，上帝因为悲伤而毁灭了地球上的生命。他造人，看出人的心意是邪恶的。但请记住，上帝拯救了一些人——诺亚和他的家人。然后从挪亚的家族中，产生了一个新的家谱，而约伯就是其中之一。以利法、比勒达和琐法也是如此。当他们思考约伯受苦的原因时，我会假设他们想到了洪水和亚当在伊甸园的坠落。最后，他们得出结论，不顺服与上帝的惩罚，顺服与上帝的祝福之间存在因果关系。如果你假设诺亚的正义拯救了他，就很容易得出这个结论。但挪亚的公义并没有拯救挪亚和他的家人。这是上帝的恩惠，而诺亚的信心证明了这种恩惠。为了证明这一点，请参阅创世记 6:8 和希伯来书 11:7。注意：挪亚和我们一样是个罪人。他不能做任何义事来得救。只是上帝的恩惠拯救了他。上帝即将毁灭全人类，因为全人类都令他忧伤。

我想知道以利法的一些错误的神学误解是否来自绘制了这种错误的联系。现在我不确定，但这三个人肯定是从哪里找到了他们的腐败推理。他们正在使用历史事件作为他们立场的证据。以利法在这里这样做，在秋天前回到花园里的亚当。这称为演绎推理。演绎推理是我们提出假设并寻找证据来证明这一点的地方。但他们的推理导致他们向适合他们的方向歪曲事实。他们为什么要这样做？因为我们都想相信，如果你做正确和正义的事情，你就会得到祝福。我们都想相信，如果我们正直地对待我们的婚姻，养育我们的孩子来荣耀上帝，以取悦上帝的方式以合乎道德的方式工作，并爱我们的邻居，那么一切都会为我们解决，上帝会祝福我们。但事实并非如此。你知道事实并非如此。我们从这三个人身上学到的是，当我们的推理被自私的倾向所败坏时，我们会想方设法让上帝按照我们的观点和方式来塑造。

留给我们自己，我们倾向于立即将上帝简化为易于管理的术语。 — AW 托泽尔。

他的观点是，当我们自己使用演绎推理时，我们会找到让上帝变小而我们变大的方法。这就是以利法正在做的事情。他正在使用圣经事件来证明他自私的假设。

但是今天有一个问题要问你。在你的脑海中，你试图让上帝按照你希望他做的方式行事，这样他就会成为你希望他成为的人？我们都以一种或另一种方式做到这一点。当我们希望我们的配偶能以某种方式感受、思考和行动并祈求上帝为我们做这件事时，我们就会在我们的婚姻中这样做。我们对我们的孩子也这样做，并希望上帝会帮助他们变成我们希望他们变成的样子，甚至祈祷上帝会为我们做这件事。我们用我们的梦想和事业来做这件事，希望上帝给我们指明一个特定的方向或帮助我们实现我们心中所构想的东西？

但是不管你怎么做，就停止这样做。让上帝成为上帝。让他比你希望他表现的方式和你希望他做的事情更重要。但是，不要抱有任何期望，向他提出您的要求。然后当他回答时，接受它。并且不要试图与你所做的事情建立联系，只是为了从上帝所做的伟大事情中夺走荣耀。