He Ain’t A Socialist He’s Just Digging Up Dirt

Así José, que también fue llamado por los apóstoles Bernabé (que significa hijo de aliento), un levita, natural de Chipre, vendió un campo que le pertenecía y trajo el dinero y lo puso a los pies de los apóstoles. - Hechos 4: 36-37

Entonces esta situación tiene un matiz interesante. Después de una primera lectura, lo que hizo Bernabé podría parecer una manifestación cristiana del socialismo. Pero no es porque sea un acto voluntario de Bernabé. No era algo que le ordenaran los poderes religiosos o la legislación gubernamental. Es algo que hizo por su propia voluntad. Después de una segunda lectura, podríamos percibir sus acciones como una extrema generosidad, que encajaría mejor con el tema de los versos anteriores. Pero después de una lectura más cuidadosa, notará que el texto dice que Bernabé era un levita. Era un hombre nacido en la línea sacerdotal del mismo linaje de Anás y Caifás. Estos fueron los dos sumos sacerdotes corruptos que llevaron a cabo el juicio de Jesús y ahora el juicio de Pedro y Juan.

Pero aquí hay un matiz de la historia que nos da una idea de este momento. A los levitas, de acuerdo con la Ley de Dios, no se les permitía poseer tierras. (Josué 13:33.) De hecho, poseer tierras los ponía en violación de la Ley porque se pretendía que Israel fuera su herencia. Ahora no sabemos por qué ni cómo llegó Bernabé a esta tierra, pero definitivamente está convencido de ello y está corrigiendo el rumbo. Me parece que si bien esto puede parecer un acto de generosidad, podría categorizarse mejor como un acto de arrepentimiento. Me pregunto si Bernabé está tratando de separarse de la corrupción en la línea sacerdotal y lo está abordando desenterrando el pecado que ha enterrado en la tierra.

Creo que todos tenemos suciedad en nuestro pasado. Tenemos suciedad que hemos enterrado y que hemos dejado sin tratar. ¿Y si hoy fuera el día para desenterrarlo y dárselo a Dios? Sé que esto suena desalentador, pero escuche esto. Creo que este momento fue el momento transformador en la vida de Barnabas. Fue un momento en el que decidió ir con todo. Y como resultado, Bernabé se convirtió en una de las personas más influyentes en la vida de un hombre que escribió la mayor parte del Nuevo Testamento: el apóstol Pablo.

¿Entonces estas lista? ¡Dale esa suciedad a Dios!

PREGUNTE ESTO: ¿Qué tierra ha enterrado que necesita renunciar?

HAGA ESTO: Entregue su tierra enterrada a Dios. Está esperando que se lo des.

ORA ESTO: Dios, he enterrado algún pecado en mi pasado. Lo he escondido. He mentido al respecto. He tratado de ocultarlo. Pero hoy te lo quiero regalar.

JUEGA ESTO: No Longer Slaves - Bethel Music.

Ainsi Joseph, qui était aussi appelé par les apôtres Barnabas (ce qui signifie fils d'encouragement), un Lévite, originaire de Chypre, vendit un champ qui lui appartenait et apporta l'argent et le déposa aux pieds des apôtres. — Actes 4:36-37

Cette situation a donc une nuance intéressante. Après une première lecture, ce que Barnabas a fait peut apparaître comme une manifestation chrétienne du socialisme. Mais ce n'est pas parce que c'est un acte volontaire de Barnabas. Ce n'était pas quelque chose qui lui était imposé par les pouvoirs religieux ou la législation gouvernementale. C'est quelque chose qu'il a fait de son plein gré. Après une deuxième lecture, on pourrait percevoir ses actions d'une extrême générosité, qui cadrerait mieux avec le thème des versets précédents. Mais après une lecture plus attentive, vous remarquerez que le texte dit que Barnabas était un Lévite. C'était un homme né dans la lignée sacerdotale de la même lignée d'Anne et de Caïphe. Ce sont les deux grands prêtres corrompus qui ont tenu le procès de Jésus et maintenant le procès de Pierre et Jean.

Mais voici une nuance de l'histoire qui nous donne un aperçu de ce moment. Les Lévites, selon la Loi de Dieu, n'étaient pas autorisés à posséder des terres. (Josué 13:33) En fait, posséder des terres les mettait en violation de la Loi parce qu'Israël était censé être leur héritage. Maintenant, nous ne savons pas pourquoi ni comment Barnabas est venu sur cette terre, mais il est définitivement condamné à ce sujet et corrige le cours. Il me semble que bien que cela puisse ressembler à un acte de générosité, cela pourrait être mieux classé comme un acte de repentance. Je me demande si Barnabas essaie de se séparer de la corruption dans la lignée sacerdotale et s'y attaque en déterrant le péché qu'il a enfoui dans la boue.

Je pense que nous avons tous de la saleté dans notre passé. Nous avons de la saleté que nous avons enterrée et que nous avons laissée sans réponse. Et si aujourd'hui était le jour pour le déterrer et le donner à Dieu ? Je sais que cela semble intimidant, mais écoutez ceci. Je crois que ce moment a été le moment de transformation dans la vie de Barnabas. Ce fut un moment où il décida de faire tapis. Et en conséquence, Barnabas est devenu l'une des personnes les plus influentes dans la vie d'un homme qui a écrit la plupart du Nouveau Testament - Paul l'Apôtre.

Alors es-tu prêt? Donnez cette saleté à Dieu !

DEMANDEZ CECI : Quelle saleté avez-vous enterrée et que vous devez abandonner ?

FAITES CECI : Donnez votre saleté enfouie à Dieu. Il attend que vous le lui donniez.

PRIEZ CECI : Dieu, j'ai enterré un péché dans mon passé. Je l'ai caché. J'ai menti à ce sujet. J'ai essayé de le cacher. Mais aujourd'hui, je veux vous le donner.

JOUEZ À CECI : No Longer Slaves — Bethel Music.

Josef, wat ook deur die apostels Barnabas (wat seun van bemoediging beteken) genoem word, 'n Leviet, 'n boorling van Ciprus, het 'n stuk land verkoop wat aan hom behoort het, en die geld gebring en aan die voete van die apostels neergelê. - Handelinge 4: 36-37

Hierdie situasie het dus 'n interessante nuanse. Na 'n eerste lesing blyk dit wat Barnabas gedoen het, 'n Christelike manifestasie van sosialisme te wees. Maar dit is nie omdat dit 'n gewillige daad van Barnabas is nie. Dit was nie iets wat deur godsdiensmagte of regeringswetgewing deur hom opgedra is nie. Dit is iets wat hy uit vrye wil gedoen het. Na 'n tweede lesing kan ons sien dat sy optrede uiters vrygewig is, wat beter sou pas by die tema van die vorige verse. Maar na 'n meer deeglike leeswerk, sal u sien dat die teks sê dat Barnabas 'n Leviet was. Hy was 'n man gebore in die priesterlike lyn van dieselfde geslag van Annas en Kajafas. Dit was die twee korrupte hoëpriesters wat die verhoor van Jesus gehou het en nou die verhoor van Petrus en Johannes.

Maar hier is 'n nuanse uit die geskiedenis wat ons 'n bietjie insig gee in hierdie oomblik. Volgens die Wet van God mag Leviete nie grond besit nie. Trouens, as hulle grond besit, oortree hulle die wet omdat Israel bedoel was om hulle erfenis te wees. Nou weet ons nie hoekom of hoe Barnabas oor hierdie land gekom het nie, maar hy is beslis daaroor skuldig bevind en die koers reggestel. Dit lyk my dat hoewel dit na 'n daad van vrygewigheid kan lyk, dit beter gekategoriseer kan word as 'n daad van bekering. Ek wonder of Barnabas probeer skei van die korrupsie in die priesterlike linie en dit aanspreek deur die sonde wat hy in die grond begrawe het, uit te grawe.

Ek dink ons ​​almal het vuil in ons verlede. Ons het vuilgoed wat ons begrawe het en onaangespreek gelaat het. Wat as vandag die dag was om dit op te grawe en aan God te gee? Ek weet dit klink skrikwekkend, maar luister hierna. Ek glo dat hierdie oomblik die transformerende oomblik in Barnabas se lewe was. Dit was 'n oomblik dat hy besluit het om alles in te gaan. En gevolglik het Barnabas een van die groot invloedryke mense in die lewe geword van 'n man wat die grootste deel van die Nuwe Testament geskryf het - Paulus die apostel.

Is jy dan gereed? Gee daardie vuilheid aan God!

VRA DIT: Watter vuil het jy begrawe wat jy moet opgee?

DOEN DIT: Gee jou begrawe vuil aan God. Hy wag vir jou om dit vir hom te gee.

BID DIT: God, ek het in my verlede sonde begrawe. Ek het dit weggesteek. Ek het daaroor gelieg. Ek het dit probeer verberg. Maar vandag wil ek dit vir u gee.

SPEEL DIT: No Longer Slaves - Bethel Music.

Zo verkocht Jozef, die ook door de apostelen Barnabas werd genoemd (wat zoon van bemoediging betekent), een leviet, een inwoner van Cyprus, een veld dat hem toebehoorde, bracht het geld en legde het aan de voeten van de apostelen. — Handelingen 4:36-37

Deze situatie heeft dus een interessante nuance. Na een eerste lezing lijkt wat Barnabas deed een christelijke manifestatie van socialisme te zijn. Maar het is niet omdat het een gewillige daad van Barnabas is. Het was niet iets dat hem werd opgelegd door religieuze machten of overheidswetgeving. Het is iets dat hij uit eigen vrije wil deed. Na een tweede lezing zouden we zijn acties kunnen opvatten als extreme vrijgevigheid, wat beter zou passen bij het thema van de vorige verzen. Maar na een meer zorgvuldige lezing, zult u merken dat de tekst zegt dat Barnabas een Leviet was. Hij was een man geboren in de priesterlijke lijn van dezelfde lijn van Annas en Kajafas. Dit waren de twee corrupte hogepriesters die het proces tegen Jezus hielden en nu het proces tegen Petrus en Johannes.

Maar hier is een nuance uit de geschiedenis die ons enig inzicht geeft in dit moment. Levieten mochten volgens de Wet van God geen land bezitten. (Jozua 13:33) In feite was het bezit van land een overtreding van de Wet, omdat het de bedoeling was dat Israël hun erfdeel zou zijn. Nu weten we niet waarom of hoe Barnabas aan dit land is gekomen, maar hij is er zeker over veroordeeld en corrigeert de koers. Het lijkt mij dat, hoewel dit misschien een daad van vrijgevigheid lijkt, het beter kan worden gecategoriseerd als een daad van berouw. Ik vraag me af of Barnabas een scheiding probeert te krijgen van de corruptie in de priesterlijke lijn en het aanpakt door de zonde uit te graven die hij in het vuil heeft begraven.

Ik denk dat we allemaal vuil in ons verleden hebben. We hebben vuil dat we hebben begraven en niet hebben geadresseerd. Wat als vandaag de dag was om het op te graven en aan God te geven? Ik weet dat dit ontmoedigend klinkt, maar luister hiernaar. Ik geloof dat dit moment het transformerende moment was in het leven van Barnabas. Het was een moment waarop hij besloot all-in te gaan. En als gevolg daarvan werd Barnabas een van de grote invloedrijke mensen in het leven van een man die het grootste deel van het Nieuwe Testament schreef - Paulus de Apostel.

Dus ben je klaar? Geef dat vuil aan God!

VRAAG DIT: Welk vuil heb je begraven dat je moet opgeven?

DOE DIT: Geef je begraven vuil aan God. Hij wacht tot je het hem geeft.

BID DIT: God, ik heb in mijn verleden wat zonde begraven. Ik heb het verborgen. Ik heb erover gelogen. Ik heb geprobeerd het te verbergen. Maar vandaag wil ik het je geven.

SPEEL DIT: Geen slaven meer — Bethel Music.

因此，也被使徒称为巴拿巴（意为鼓励之子）的利未人约瑟卖掉了属于他的一块地，并带来了钱，放在使徒脚下。 — 使徒行传 4:36-37

所以这种情况有一个有趣的细微差别。初读后，巴拿巴所做的似乎是基督教社会主义的体现。但这并不是因为这是巴拿巴的自愿行为。这不是宗教权力或政府立法对他的强制要求。这是他自愿做的事情。再读二遍，我们可能会觉得他的行为极其慷慨，更符合前面几节经文的主题。但更仔细地阅读后，你会注意到经文说巴拿巴是利未人。他是一个出身于亚那和该亚法同一血统的祭司血统的人。这就是审判耶稣和现在审判彼得和约翰的两个腐败的大祭司。

但这里有一个历史的细微差别，让我们对这一刻有了一些了解。根据上帝的律法，利未人不得拥有土地。 （约书亚记13:33）事实上，拥有土地使他们违反了律法，因为以色列本来是他们的产业。现在我们不知道巴拿巴为什么或如何来到这片土地，但他肯定对此深信不疑，并且正在纠正路线。在我看来，虽然这可能看起来像是一种慷慨的行为，但将其归类为悔改行为可能更好。我想知道巴拿巴是否试图与祭司系中的腐败分离，并通过挖掘他埋在泥土中的罪来解决这个问题。

我想我们的过去都有污垢。我们有埋藏起来的污垢，却没有得到解决。如果今天是挖出来交给上帝的日子呢？我知道这听起来令人生畏，但听听这个。我相信这一刻是巴拿巴生命中的变革时刻。这是他决定全押的那一刻。结果，巴拿巴成为写了大部分新约圣经的人——使徒保罗——一生中最有影响力的人物之一。

那么你准备好了吗？把那泥土交给上帝！

问这个问题：你埋下了哪些需要放弃的污垢？

这样做：把你埋藏的泥土交给上帝。他在等你给他。

祷告：上帝，我在过去埋下了一些罪过。我已经隐藏了。我已经撒谎了。我试图隐藏它。但今天我想把它给你。

播放：不再是奴隶 - 伯特利音乐。